14 กพ. วัดฮโศการาม
*ปล่อยปูปล่อยชีวิตให้พ้นพันธนาการ*
ในวันทำบุญปีใหม่ ซึ่งตรงกับวันวาเลนไทน์นี้ พวกเรามาปล่อยปูกันอีกครั้งหนึ่ง อาจไม่มากเหมือนปีก่อนๆแต่ก็ได้ปล่อยปูคืนอิสรภาพและพ้นพันธนาการที่ผูกมัดอยู่จนแขนขาขยับเขยื่อนไม่ได้เลย .... ถ้าเป็นเราบ้างจะทนไหวไหม?
การปล่อยปู-เป็นการเจริญเมตตาธรรม ให้พัฒนาจิตใจของตัวเรา เพราะใจที่สามารถที่คิดได้ว่าเหล่าสรรพสัตว์นั้นล้วนตกอยู่ในความทุกข์ทรมานด้วยกันทั้งสิ้น จนทำให้เราอย่างจะปลอดปล่อยพวกเขาให้พ้นทุกข์นั้น เป็นการพัฒนาความรักความเมตตาในใจได้อย่างดียิ่ง .....ปูจึงอาจเป็นตัวอย่างที่ดีให้เราคิดพิจารณาได้บ้าง!
-ปล่อยปู-ปล่อยสัตว์ที่กำลังจะถูกนำไปฆ่า ถูกมัดทรมาน-ให้มีชีวิตอิสระได้อีกครั้ง
-ปู*ใยมิใช่ดังเช่นตัวเรา- เราเองก็มีเชือกที่มองไม่เห็นมัดตัวเราอยู่ อย่างยากที่จะดิ้นหลุดไปได้
-เชือกแต่ละเส้นๆ-ชื่อเสียง-ลาภยศ-สรรเสริญ-ครอบครัวฯ ล้วนเป็นเชือกที่ผูกมัดเราอยู่ทั้งสิ้น สิ่งเหล่านี้เองที่พระพุทธองค์ทรงชี้แนะ ว่าเป็นกิเลส-ตัญหา-อุปาทาน เป็นเชือกที่มัดหมู่สัตว์ให้ตกอยู่ในความทุกข์ทรมานดังเช่นปูที่เราปล่อยในวันนี้ ท่านทรงแนะนำให้ใช้ เครื่องมือ คือ ปัญญาที่คมยิ่งกว่ากรรไกรตัดเชือกให้ขาดเสียดุจเราตัดเชือกให้ปูในวันนี้ ให้ใช้วิธีการได้แก่ทางสายกลางที่สรุปลงที่
-ทาน-สละออก/ลดอัตตาตัวตนออกไป
ศีล-ไม่สร้างทุกข์โทษเวรภัยต่อตนเองและผู้อื่น
ภาวนา-มีสติมีสมาธิมีปัญญาพิจารณาในธรรมให้เห็นในสัจจะทั้งสี่
ดังนี้เราจึงจะพ้นจากชีวิตที่เวียนวนในวัฏฏะนี้ พ้นจากพันธนาการจากเชือกที่มองไม่เห็นนี้ได้
-ขอบุญกุศลทั้งหลายทั้งมวลที่เราได้ร่วมกันกระทำมาโดยตลอดนี้
จะนำเราไปสู่การปลดปล่อยให้เราทั้งหลายหลุดพ้นจากพันธนาการ ทั้งหลายทั้งปวงด้วยเถิด-
*** สัพพะทุกขา ปะมุญจันตุ ***
ด้วยรักและปรารถนาดีจากใจ
ฐิตรโส
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น